Naast bekende mannelijke kunstenaars, zoals Guido Reni (1575-1642) en leden uit de Carracci familie, heeft de School van Bologna in de zestiende en zeventiende eeuw ook verschillende vrouwelijke kunstenaressen voortgebracht. Een van hen was Elisabetta Sirani (1638-1665). Zij werd opgeleid in het atelier van haar vader, kunstenaar en kunsthandelaar Giovanni Andrea Sirani (1610-1670). De grote hoeveelheid opdrachten en enorme bekendheid die ze genoot is een uitzonderlijk fenomeen voor kunstenaressen uit de zeventiende eeuw. Een bezoek aan Bologna was niet compleet zonder een bezoek aan het atelier van Sirani. Ze was een zeer belezen kunstenares, met veel kennis van Bijbelse verhalen en Griekse mythologie. Het oeuvre van Sirani kent mede hierdoor een grote verscheidenheid aan onderwerpen. Sirani onderscheidde zichzelf ook van haar vrouwelijke voorgangers en tijdgenoten in Bologna. Zo nam ze bijvoorbeeld de leiding over in het atelier van haar vader en richtte ze een professionele kunstschool op. Tijdens de lezing wordt ingegaan op het leven en de schilderijen van Sirani, waarbij de focus ligt op de innovatieve beeldtaal die Sirani hanteerde in haar historiestukken. Hierbij wordt specifiek ingegaan op De Triomf van Judith, Timoclea gooit de kapitein van Alexander de Grote in een waterput en Portia verwondt haar dij. Hoewel Sirani jong stierf en een korte carrière had, was ze enorm productief en heeft ze ruim 200 werken vervaardigd, waarvan er minstens 145 bewaard zijn gebleven. Sirani was een uitzonderlijke kunstenares die absoluut niet vergeten mag worden.

Mariska Jansen is kunsthistorica en docent kunstgeschiedenis aan de Vrije Academie. Daarnaast heeft zij haar eigen bedrijf Kijk op Kunst waarmee ze workshops, cursussen en lezingen over kunst(geschiedenis) verzorgt.