Binnen de Romeinse stedelijke cultuur werd de natuur beschouwd als vijandig en wild; een omgeving die door de beschaving gecontroleerd en geordend diende te worden en zo ook de mens tot nut. Deze visie op de natuur komt duidelijk naar voren in de geschriften van de agrimensores, de Romeinse ingenieurs die verspreid over het hele Romeinse Rijk veroverde gebieden transformeerden tot geometrisch geordende landbouwgronden. De praktijk was vaak echter weerbarstig: in cultuur gebrachte gebieden waren vaak niet zo strikt geordend als deze geschriften doen voorkomen, en mogelijk hadden landverdelingen vaak eerder een symbolische dan praktische waarde. Maar hoe zag de omgang van Romeinen met natuurlijke landschappen er dan uit in de praktijk? En welke gevolgen had het menselijk handelen voor landschap en landgebruik? Aan de hand van recent archeologisch onderzoek in de Pontijnse moerassen (centraal Italië), zal in deze lezing worden ingegaan op deze vragen.

Tymon de Haas (1979) studeerde Klassieke en Mediterrane Archeologie aan de Rijksuniversiteit Groningen, alwaar hij in 2011 promoveerde. Sindsdien werkte hij als docent en onderzoeker aan de universiteiten van Groningen, Keulen en, sinds 2018, aan de Universiteit Leiden. Hij is hoofd van een langlopend onderzoeksproject in de Pontijnse regio; in zijn onderzoek gebruikt hij landschappelijk onderzoek om beter inzicht te verkrijgen in onder meer vroege Romeinse kolonisatie en de sociaal-economische ontwikkeling van het Romeinse platteland.

N.B. Deze lezing wordt via Zoom gegeven. Leden van Dante Amsterdam ontvangen een link per e-mail voor deelname.